November 2006, Martin Ottow (ottowVERVANGDOORAPESTAARTwxs.nl)

Zelf een caravan invoeren.

  1. Inleiding
    Onlangs heb ik in Duitsland een caravan gekocht en deze zelf ingevoerd.
    In Duitsland gebouwde caravans zijn ongeveer 10% goedkoper dan in Nederland, dus bespaar je al gauw € 2000 en bovendien heb je nog een goede kans op interessante koopjes vanwege het grotere aanbod. Dat kan het zelf invoeren zeker de extra moeite waard maken.
    Zo trof ik via Internet in Kassel een nieuwe ongebruikte Hymer-Eriba Nova 530 LE met nauwelijks zichtbare lichte hagelschade, die meer dan € 6000 goedkoper was dan de Nederlandse nieuwprijs. Ik accepteerde die lichte hagelschade met liefde, daar deze inderdaad nauwelijks zichtbaar was en dan alleen nog maar op het dak en ook was waterdichtheid en isolatie in het geheel niet aangetast.
    Ik wil graag mijn invoerervaringen delen, opdat anderen er ook hun voordeel mee kunnen doen. Deze informatie ligt mogelijkerwijs wat gevoelig, want officiële dealers en importeurs kunnen het als broodroof beschouwen, maar anderzijds hoeft de consument geen dief van de eigen portemonnaie te zijn.
    Mijn ervaringen betreffen uiteraard alleen invoer vanuit Duitsland, maar zullen in vergelijkbare mate gelden voor invoer vanuit andere EU-landen. Alleen de specifieke voorbeelden en documenten zijn Duits.
    Nu zal invoer vanuit andere landen minder relevant en interessant zijn, omdat ruim 85% van de Nederlandse importcaravans in Duitsland gebouwd wordt en dit ook het meest nabije land is om uit in te voeren.
    Er worden enkele figuren met voorbeelden getoond afkomstig van Internet. Deze zijn niet alle goed leesbaar, maar het gaat in deze vooral om de globale herkenbaarheid.
  2.  

  3. Procedure en kosten.
    Het invoeren van een caravan uit een EU-land kost aan formaliteiten in Nederland niet meer dan € 120 . Voor de keuring bij en tenaamstelling via de RDW betaal je € 103,75 en een kentekenplaat kost ca. € 15.
    Er zijn geen invoerrechten, BPM of verwijderingsbijdragen e.d. verschuldigd.
    De RDW verlangt bij de keuring wel de kentekenbewijzen uit het land van herkomst, mits dat een EU-land is. Voor Duitsland zijn dat de Zulassungsbescheinigung Teil I (voorheen Fahrzeugschein) en de Zulassungsbescheinigung Teil II (voorheen Fahrzeugbrief). Deze documenten worden na de goedkeuring ingenomen.
    Het Teil I (Fahrzeugschein) is het bewijs dat de caravan al eerder in een EU-land toegelaten was en daarmee wordt de procedure bij de RDW wat eenvoudiger. Bij de aankoop van een nieuwe caravan, die dus nog geen kenteken had, is dit Teil I niet automatisch beschikbaar en moet de leverancier daar speciaal op gewezen worden en actie voor nemen. Misschien dat hij daarvoor extra kosten in rekening brengt, maar die mogen nooit meer dan een € 100 zijn.
    Als een dergelijk bewijs van eerdere toelating in een EU-land ontbreekt, dan dient men bij de RDW de aankoopnota te overleggen en een keuringskaart van de typegoedkeuring. Dit laatste is in Nederland alleen via de officiële importeur of dealer te verkrijgen. Die zal echter niet enthousiast op particuliere import reageren en er mogelijkerwijs een aanzienlijk bedrag voor vragen.
    Voor de invoerkeuring dient een keuringsafspraak gemaakt te worden met het meest nabije RDW-keuringsstation. Voor de dag van de keuring ontvangt men een tijdelijk kentekenbewijs en een kenteken, waarvoor men zelf een nummerplaat moet maken (wit met zwarte letters in de grootte van de officiële nummerplaten).
    Als de papieren maar in orde zijn, stelt de keuring zelf bij een (bijna) nieuwe caravan eigenlijk niet zoveel voor en betreft het voornamelijk opmeten, een globale inspectie van vooral het onderstel en enkele administratieve handelingen. Zie ook de RDW-website: www.rdw.nl.
    Ter bestrijding van gehoorde misverstanden: er hoeft geen weging van de caravan plaats te vinden en ook het trekkende voertuig maakt geen deel uit van de keuring.
    Enkele dagen na de goedkeuring ontvangt men per post de definitieve kentekenbewijzen en kan de juiste kentekenplaat besteld worden bij een daartoe bevoegde automaterialenhandel.
    Denk er nog wel even aan, dat het kenteken (en het formuliernummer) gemeld wordt aan de verzekeringsmaatschappij, zodat de Groene Kaart aangemaakt kan worden.
  4.  

  5. Enkele overwegingen.
    1. Extra moeite.
      Kopen en invoeren vanuit Duitsland vergt extra moeite. Deze extra moeite bestaat uit het overbruggen van de afstand van huis tot leverancier voor bezichtiging, bestellen en ophalen van de caravan. Dat kost tijd en kilometers. Voor mij betekende dat twee keer Enschede-Kassel v.v. op twee zaterdagen, oftewel € 150 aan benzinekosten. Daarnaast kostte de RDW-invoerkeuring mij een halve werkdag.
      Aan de correspondentie met de leverancier en aan het uitzoeken van "koopjes" en de invoerprocedure werden natuurlijk ook de nodige uren besteed.
    2. Taalbarrière.
      Wie moeite heeft met het Duits in woord en geschrift zal ook niet snel aan een dergelijke invoeractie beginnen. Er komen namelijk naast het huis-tuin-en-keuken Duits ook nog wat financiële, contractuele en wettelijke formuleringen aan de orde. Zo maakte ik een fout met de "Widerrufsbelehrung". Ik had de uiteindelijke koop telefonisch en per e-mail bevestigd en de verdere administratieve afhandeling ging per post, e-mail en/of telefax. Ik dacht dat ik deze "Widerrufsbelehrung" pas moest insturen, als ik van de koop afzag. Het betrof echter een bij de koopovereenkomst te ondertekenen verklaring, dat de leverancier mij op de hoogte had gesteld van het Duitse wetsartikel, dat men binnen twee weken na de aankoop van kapitaalsintensieve goederen zonder opgave van redenen mag afzien van de koop.
      Toch mooi zo'n consumentbeschermend wetsartikel. Ik was er niet van op de hoogte en het gaf een extra zeker gevoel, te meer daar ik binnen die twee weken voor het eerst in levenden lijve met de leverancier en de caravan kennis maakte bij de "Vorprüfung" en als dat niet beviel was de koop ongedaan gemaakt.
    3. Risico.
      Je moet er natuurlijk wel rekening mee houden, dat je na de aflevering hoogstwaarschijnlijk nooit meer bij de leverancier terugkomt. Een retourtje naar de leverancier voor service en/of garantie is tamelijk omslachtig en tijdrovend. Er is grote kans, dat zo'n leverancier er ook zo over denkt.
      Het afkopen van de garantie en zelf dit risico nemen is zelden mogelijk, maar een zichzelf respecterende caravanbouwer, zoals Hymer-Eriba, verplicht zijn dealers om garantieclaims serieus en rechtvaardig af te handelen, ook al is de caravan niet daar gekocht. Het lijkt aannemelijk en begrijpelijk, dat zo'n dealer, die een directe verkoop aan zijn neus voorbij heeft zien gaan, niet zal uitblinken in hulpvaardigheid.
      Het is zinvol om met de leverancier afspraken te maken over service en afhandelen van eventuele garantieclaims door b.v. een caravanreparatie- en onderhoudsbedrijf in de eigen omgeving. Wellicht is het zelfs mogelijk daarover toch ook afspraken te maken met de lokale dealer. Zaken zijn ten slotte toch zaken en (toekomstige) klanten zijn gemakkelijker te verliezen dan te winnen.
      Ten behoeve van de (6-jarige-)waterdichtheidsgarantie dient in ieder geval toch al bij een officiële dealer de jaarlijkse vochtinspectie uitgevoerd te worden.
      Ik heb gekozen voor een caravanreparatie- en onderhoudsbedrijf in mijn woonplaats voor het uitvoeren van enkele aanpassingen aan de caravan (montage van een mover, plaatsing van een extra serviceluik, enz.). Dit bedrijf zal ook de service en het onderhoud gaan uitvoeren. En wanneer er sprake is van garantieclaims, is met de leverancier overeengekomen, dat e.e.a. goed gedocumenteerd ingediend kan worden bij hem en dat hij dan voor terugbetaling van de gemaakte reparatiekosten zal zorgen.
      De praktijk zal uitwijzen hoe dit zal uitpakken en hoe professioneel de diverse partijen zich zullen opstellen.
    4. Vertrouwen.
      Om het bovengenoemde risico het hoofd te kunnen bieden, kan het helpen om de kwaliteit en reputatie van de leverancier te onderzoeken, hoewel daar voor een particulier op afstand weinig middelen beschikbaar zijn.
      Het bestuderen van de website en de dealerschappen van het bedrijf levert een indruk op en een bezoek aan de leverancier zelf een nog veel betere. Tijdens een bezoek kan de klantvriendelijkheid, grootte en werkplaatsuitrusting ervaren worden. Misschien dat internetdiscussiegroepen hier nog wat meer duidelijkheid kunnen verschaffen.
      De wijze en mate waarop vragen beantwoord worden en men laat blijken met exportprocedures op de hoogte te zijn kan twijfels wegnemen.
      Daarnaast behoort de gekochte caravan tot de degelijke categorie ("premium"-klasse) en staat het merk Hymer-Eriba ook borg voor een zeker kwaliteitsniveau.
    5. Overnamechecklist.
      Een uitgebreide overnamechecklist heeft mij nog het beste geholpen bij het indammen van het risico, althans dat denk ik nog steeds. De toekomst zal het leren.
      Ik had uiteraard weinig zin om na de aflevering voor kleinigheidjes heen en weer naar Kassel te moeten rijden en mijn idee was, dat grondige visuele en functionele inspecties de kans op euvels, garantieclaims en ongewenste ritten sterk zou beperken.
      De checklist werd opgesteld aaan de hand van een op Internet gevonden Duitse lijst aangevuld met de voorzieningen en uitvoeringsaspecten als beschreven in de Hymer-Eriba-brochures met de overige gewenste extra opties. Zie (http://langzeittest.de/mitarbeiter/schmidt/checkliste-neuansch affung.pdf).
      Deze Hollandse "Deutsche Gründlichkeit" verraste de leverancier.
      De checklist werd gehanteerd tijdens de bezichtiging van de caravan annex uitgebreide visuele "Vorprüfung" van ca. 2 uur en de bevindingen werden gemeld aan de leverancier. Door daarin enkele zeer kleine detailpuntjes in op te nemen, bevestigde ik een reputatie van "Pietje Precies", wat bij de uiteindelijke overname wellicht goed van pas kwam.
      Zoals ik had gevraagd, stond de caravan toen gereed op de hefbrug, was de 230V aangesloten en stond de kachel aan. Al mijn eerdere opmerkingen waren opgelost, zelfs de nietige details. De leverancier had natuurlijk e.e.a. volgens de standaard afleveringsprocedure gecontroleerd, maar ik maak me sterk, dat hij dat, geïnspireerd door mijn "Gründlichkeit" zelfs grondiger had gedaan dan anders.
      Alle steekproeven gaven een positief resultaat, waardoor het vertrouwen in het te leveren product en de leverancier voldoende groot was, dat de lijst niet meer in volledig detail doorgenomen hoefde te worden.
      Het verdient nog wel aanbeveling om te verifiëren, dat de "Gasprüfungs"-sticker is aangebracht bij de nummerplaat. Dit is een soort Duitse APK op de gasinstallatie die elke 2 jaar uitgevoerd dient te worden.

     

  6. Overname en aflevering.
    1. Afleverdag
      Wanneer men (koper en leverancier) zover is en aan de caravan alle eventuele aanvullende werkzaamheden volgens planning gereed lijken te komen, kan de afspraak voor de uiteindelijke aflevering gemaakt worden.
      Er dienen dan nog wel een paar zaken geregeld te worden: de koper moet zorgen dat de caravanverzekering in orde is vanaf de afleveringsdag en ten behoeve van het ophalen van de caravan zullen ook de hulpspiegels en eventueel een krik, een wielmoersleutel, waterzakken (t.b.v. balansgewicht) en een dissel- en/of wielslot meegenomen mogen worden.
      Vanzelfsprekend zal ook de betaling geregeld moeten zijn.
      De leverancier zal daarnaast mogen zorgen voor een tijdelijk Duits kenteken (zie verderop).
    2. Betalingswijze.
      Ik vond het zelf het handigst om het geld in contanten mee te nemen ("boter bij de vis"). Sommigen voelen zich met zoveel geld op zak echter wat ongemakkelijk of onveilig. Een metgezel kan dat gevoel natuurlijk wegnemen. Het ophalen van veel contant geld bij bank of postkantoor gaat ook niet zondermeer of in een keer en het is zaak dit tijdig te regelen.
      Alternatief voor contante betaling is de normale internationale overschrijving, die dan wel vóór de aflevering bij de leverancier binnen moet zijn. Dit vergt èn goede timing èn voldoende vertrouwen in de leverancier.
      Een betrouwbaarder alternatief is het openen van een tijdelijke rekening bij de bank van de leverancier, daar het geld naar overmaken en op de dag van aflevering, als alles is goed bevonden, bij een nabij bankfiliaal op vertoon van een geldige legitimatie de betalingsopdracht geven. Dit vraagt wel weer extra tijd vooraf en tijdens de afleverdag, waarbij je ook rekening moet houden met de openingsdagen en -tijden van de bank.
    3. Vervoer naar Nederland.
      Er zijn twee mogelijkheden:
      • Vervoeren op een trailer
      • Vervoeren achter een trekkend voertuig

      Het vervoeren op een trailer is duur en omslachtig, zeker als je dat niet zelf doet of kunt.
      Het meest voor de hand liggend is zelf ophalen en vervoeren achter de eigen auto, maar dan dient de caravan tijdens de overtocht voorzien te zijn van een tijdelijk kentekenbewijs en nummerplaat.
    4. Tijdelijk kenteken.
      Met betrekking tot dit onderwerp spelen een aantal onduidelijkheden. De officiële Nederlandse en Duitse informatie is deels tegenstrijdig en onvoldoende eenduidig.
      Voor het traject door Duitsland is in ieder geval een tijdelijk Duits kentekenbewijs en nummerplaat nodig, hetgeen door de leverancier geregeld hoort te worden. Het belangrijkste van dit tijdelijke kenteken is de bijbehorende verzekering. Denk eraan dat de leverancier zowel het door de gemeente verstrekte Fahrzeugschein als de Doppelkarte (Deckungskarte) van die verzekering meelevert.
      Als tijdelijk Duits kenteken kan een zogenaamd "Kurzzeitkennzeichen" gebruikt worden, dat geldig is voor een periode van 5 dagen. Het kost ca. € 70 (€ 10 gemeentelijk "Gebühr", € 40 verzekering en € 15 kentekenplaat) en zou niet geldig zijn in Nederland, hoewel er Duitse sites zijn, die aangeven (zonder garantie), dat er positieve ervaringen zijn geregistreerd met o.a. acceptatie ervan in Nederland.

      Het tijdelijke Duitse kenteken kan ook een Exportkennzeichen zijn (ook wel Ausfuhrkennzeichen of Zollkennzeichen genoemd). Dit is geldig voor 15 of 30 dagen en kost iets meer dan het Kurzzeitkennzeichen ( € 35 gemeentelijk "Gebühr", ca. € 30 verzekering en € 15 kentekenplaat). Bij het verzekeringsdocument hoort ook een Groene Kaart. Het verkrijgen van het Exportkennzeichen is wel wat gecompliceerder dan van een Kurzzeitkennzeichen.
      Het is niet geheel duidelijk of dit Exportkennzeichen ook geldig is in Nederland. Er zijn officiële Duitse gemeentelijke sites, die dit wel beweren.
      Links:
      Er zijn diverse Duitse verzekeraars, tussenpersonen en gemeenten met op het kenteken-gebied informatieve websites. Bijgaand volgt een enigszins willekeurige en onvolledige, maar doublures-vermijdende selectie:
      Hoe het kenteken voor het traject in Nederland geregeld moet worden, is niet helder.
      Als dit verreden wordt op dezelfde dag als de invoerkeuring bij de RDW, dan kan in overeenstemming met de RDW-instructies gewoon de zelfgemaakte eendaagse kentekenplaat gebruikt worden.
      Maar, de website van de politie (www.politie.nl > pagina "vraagbaak" > trefwoord "caravan") zegt bij het onderwerp "Aanhangwagen, caravan of oplegger in Nederland invoeren", dat de caravan, zodra deze in Nederland aankomt, voorzien moet zijn van een groene Nederlandse handelaarkentekenplaat (met een OA-kenteken). Deze zou men aan kunnen vragen bij caravanhandelaars, maar die zien je natuurlijk aankomen …
      De politie-website maakt geen melding van de tijdelijke RDW-oplossing. Dat riekt dus naar een ambtelijk afstemmingsprobleem. Ook wordt geen melding gemaakt van een Exportkennzeichen o.i.d.
      Zelfs telefonische navraag bij de (Twentse) politie leverde weinig harde gegevens op:
      • de informatie week af van wat op de website stond,
      • een Exportkennzeichen zou niet geldig zijn in Nederland (waarom zou dat dan "Export-" heten?),
      • men wees op het eendaagse RDW-kenteken (dat dus alleen maar geldig is voor de keuringsdag),
      • men was zich bewust van het probleem met handelaarkentekens,
      • een combi van Duitse en Nederlandse kentekens voor caravan en auto was toegestaan.

      In ieder geval werd geadviseerd, dat men wel, in geval van aanhouding, moest kunnen aantonen, dat de caravan en auto afdoende (WA-)verzekerd zijn. Voorts veronderstelde men, dat de aanhoudende politieambtenaar ook niet uit deze complexe materie zou komen.
      Op een zaterdag heb ik mijn caravan opgehaald. Deze had een Kurzzeitkennzeichen. 's Maandags daarop was pas de RDW-keuringsafspraak, waarvoor het eendaagse RDW-kenteken gold. Voor het probleem van het "kentekengat" heb mijn kop in 't zand gestoken, daar ik alle andere papieren (incl. verzekering) netjes in orde had, nog geen 10 km van de grens woon en in geval van nood op coulance (of onkunde) van de politie zou rekenen. De Duitse kentekenplaat hangt inmiddels als souvenir aan de muur in mijn werkkamer.

       

    5. Samenvatting
      Voordelen
      • Netto besparing: ruim € 1500
        • Lagere prijs: ca. € 2000
        • Kosten ca. € 400 (RDW, nummerplaat, Kurzzeitkennzeichen, benzinekosten)

      Nadelen
      • Meer rompslomp en werk
      • Kans op verminderde service i.g.v. garantieclaims

      Regelen, zelf
      • Afspraak bij RDW voor invoerkeuring
      • Tijdelijke kentekenplaat
      • Verzekering
      • Betaling(swijze)
      • Meenemen bij ophalen van de caravan
        • Betalingsbewijs of contant geld
        • Krik, wielmoersleutel, reservewiel (indien niet met de caravan meegeleverd)
        • Hulpspiegels, waterzakken (om disseldruk zonodig aan te passen), dissel- en/of wielslot

      Regelen, leverancier
      • Zulassungsbescheinigung Teil I (Fahrzeugschein)
      • Zulassungsbescheinigung Teil II (Fahrzeugbrief)
      • Gasprüfung
      • Kurzzeitkennzeichen (met nummerplaat, Fahrzeugschein en Doppelkarte), of alternatief (Exportkennzeichen, incl. Groene Kaart).




    Figuur 1: Zulassungsbescheinigung Teil I (Fahrzeugschein)

    Figuur 2: Zulassungsbescheinigung Teil II (Fahrzeugbrief).

    Figuur 3: Gasprüfungs-sticker

    Figuur 4: Doppelkarte, voorbeelden

    Figuur 5: Kurzzeitkennzeichen, voorbeeld

    Figuur 6: Exportkennzeichen, voorbeeld

    Figuur 7: Groene Kaart bij het Exportkennzeichen, voorbeeld